Scamorza
należy do gatunku serów ciągnących i pochodzi z południowych Włoch. Tradycyjnie
wyrabiana była z mleka krowiego, owczego bądź mleka bawołu. Dojrzewa tylko 2-3
dni. Właśnie dojrzewanie różni scamorzę od mozzarelli, która od razu nadaje się
do jedzenia, natomiast scamorza jest trochę bardziej sucha, gdyż w ciągu 2-3
dni w temperaturze pokojowej wysusza się nieco. Scamorza wyrabiana jest w
różnych kształtach, ale najczęściej jest to kształt podobny do gruszki czy
klepsydry, w każdym razie bliżej góry sera znajduje się przewężenie, w którym
zawiązuje się węzeł i tak wiesza się ser do dojrzewania. Rozmiary wahają się od
ok. 200 g do ok. 500 g. Wędzenie nadaje serowi lekko orzechowy posmak, sprawia,
że jest wyjątkowo aromatyczny. Scamorza po wędzeniu nadaje się do spożycia w
ciągu 1-2 tygodni, można ją jednak przeznaczyć do dalszego dojrzewania, z tym
że wtedy należy pokryć ją parafiną.
10 l świeżego
mleka
0,1 g
podpuszczki mikrobiologicznej w proszku
0,2 g
termofilnej kultury bakteryjnej
kilka pasków
wskaźnikowych do oznaczania poziomu pH
Mleko przelać
do garnka i podgrzewać, cały czas mieszając, aby w całym garnku temperatura
rosła równomiernie do 35 st. C. Wyłączyć palnik, dodać kulturę starterową,
wymieszać. Rozmieszać podpuszczkę w ok. 50 ml letniej wody i, cały czas
mieszając, wlać ją do garnka z mlekiem. Zostawić na godzinę w cieple tak, aby
temperatura 35 st. C utrzymała się, czyli najlepiej co jakiś czas trochę
podgrzewać cały garnek.
Po godzinie,
gdy zrobi się skrzep, trzeba go pokroić długim nożem do dna garnka w kratki o
boku mniej więcej 1 cm, a potem jeszcze raz w kratki, ustawiając nóż skośnie,
żeby powstały małe kawałki skrzepu, a nie słupki. Zostawić na godzinę, aby
skrzep oddzielił się od serwatki (pH 6,5).
Po godzinie
lekko podgrzać skrzep do temperatury 38 st. C. Na wierzchu powinna wyraźnie
oddzielić się serwatka, którą można zlać. Zostawić na 2 godziny w stałej
temperaturze, odlewając nadmiar serwatki. (pH 5,2-5,3). Przygotować formę,
wyłożyć ją chustą / pieluchą tetrową i na to wyłożyć skrzep.
Gdy odcieknie,
zanurzyć ser w gorącej wodzie o temperaturze ok. 80 st. C. Wartość pH w gorącej
wodzie powinna wynosić 5,2-5,3. I teraz drewnianymi łyżkami / szpatułkami
ukształtować ser. Tradycyjnie scamorza ma kształt klepsydry, tzn. na górze
ukształtowana jest mała kulka, potem przewężenie i duża kula. W przewężeniu (to
coś w rodzaju szyjki) wiąże się sznurek, który służy do zawieszenia sera w
dojrzewalni. Gdy ser już jest bardzo plastyczny i łatwo poddaje się zmianom,
można formować go rękami zanurzanymi co chwilę w zimnej wodzie - ser jest dość
gorący.
Po
ukształtowaniu sera należy zanurzyć go na godzinę w zimnej wodzie, aby stężał i
nie zmieniał już kształtu.
Następnie
przygotować solankę: 1 kg soli rozpuścić w 4 litrach gorącej wody, poczekać do
wystudzenia. Zostawić ser w solance na 20 minut.
Wyjąć ser z
solanki i pozostawić w temperaturze pokojowej na 2 dni do obsuszenia.
I teraz mamy
do wyboru kilka opcji:
- ser zjeść od
razu - jest już gotowy i smaczny;
- pokryć
parafiną i odłożyć do dojrzewania;
- wędzić i po
wędzeniu jeść;
- wędzić i po
wędzeniu pokryć parafiną.
Wędzenie sera
odbywa się w niskiej temperaturze, optymalna to 10-15 st. C, nie wolno
przekroczyć temperatury 30 st. C, ponieważ ser po prostu zacznie się topić. Dym
ma tutaj działać jako przyprawa i wydobywać aromat sera. Tłuszcz wydobywający
się z mleka na powierzchnię sera tworzy cieniutką warstewkę, która lekko
zabarwia skórkę sera i konserwuje go.
Ale nie ma co
spodziewać się spektakularnych efektów wizualnych ani wielkich różnic
smakowych. Naturalny dym, tak jak napisałam wyżej, nada serowi lekki wędzony
posmak i aromat. Sery wędzone dostępne w handlu mają ciemną skórkę i mocny
wędzony smak. Efekt ten uzyskiwany jest dodawaniem do sera płynnego dymu
wędzarniczego. Można go dodać od razu po pokrojeniu skrzepu, wówczas substancja
ta wnika w ser już we wczesnym etapie warzenia, można też dodać go, wcierając w
skórkę gotowego sera. Tak czy inaczej, płynny dym wędzarniczy to substancja
chemiczna.
Domowy ser
wędzimy tylko w prawdziwej wędzarni. Najlepsze
drewno używane do wędzenia to drewno drzew owocowych. A dodatek jałowca czyni
cuda.
Czas wędzenia
to 1-2 godziny.
http://wposzukiwaniuslowlife.blogspot.com
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz