Mniszek lekarski, inaczej mniszek pospolity,
dmuchawiec lub - błędnie - mlecz, rośnie na przydrożach, łąkach, w
zaroślach oraz jako chwast. Ma wiele
właściwości leczniczych, dzięki którym znalazł zastosowanie w medycynie
naturalnej. Rośnie dziko w całej Europie Azji i obu Amerykach.
Do celów leczniczych zbiera się jesienią korzenie roślin
starszych, wykopując je z ziemi, myje, usuwa części nadziemne i suszy w
suszarni ogrzewanej lub w warunkach naturalnych. Na wiosnę, gdy roślina
wytworzy rozetę liści i wykształci pędy z koszyczkami kwiatowymi w
stanie pąków, ścina się całą część nadziemną i suszy w miejscach zacienionych i
przewiewnych. W okresie kwitnienia zbiera się również całe rozkwitające koszyczki
kwiatowe.
Mniszek lekarski ma właściwości przeciwnowotworowe. Tak twierdzą naukowcy z Kanady. Odkryli oni, stan niektórych chorych na raka poprawia się po piciu herbaty z mniszka lekarskiego (zawierającej wyciąg z korzenia tej rośliny). Proszek z korzeni mniszka miesza się z wodą i
pije.
Mniszek lekarski - właściwości przeciwcukrzycowe
Mniszek pospolity działa także nieznacznie przeciwcukrzycowo. Roślina zawiera jako substancję rezerwową węglowodan - inulinę. Substancja ta wpływa pozytywnie na regulację gospodarki
węglowodanowej organizmu. Spowalnia wchłanianie cukru z pożywienia do
krwi i obniża indeks glikemiczny spożytego pokarmu. Jej stosowanie w żywności jest korzystne dla diabetyków, ponieważ może dodatkowo obniżać poziom glukozy we krwi. W ziołolecznictwie mniszek jest stosowany jako środek uzupełniający, zwykle w połączeniu z innymi ziołami, w stanach przedcukrzycowych oraz w początkach cukrzycy (łącznie z właściwą dietą).
Mniszek lekarski - właściwości moczopędne
Mniszek, przez zwiększanie przesączania w kłębkach nerkowych, wykazuje właściwości moczopędne. Ważna jest też zdolność niektórych substancji mniszka do tworzenia
rozpuszczalnych w środowisku wodnym kompleksów ze szkodliwymi
metabolitami, powstającymi w organizmie człowieka. Jest to działanie odtruwające i oczyszczające, nazywane przez niektórych czyszczącym krew. Współczesna fitoterapia poleca stosowanie przetworów z mniszka
lekarskiego w chorobach z upośledzeniem czynności kłębków nerkowych i
zmniejszeniem dobowej ilości moczu, w obrzękach spowodowanych niedomogą krążenia i nerek, pomocniczo w reumatyzmie, dnie (podagrze), otyłości.
Mniszek lekarski poprawia trawienie
Mniszek lekarski pobudza wytwarzanie żółci przez wątrobę oraz ułatwienie jej przepływu przez drogi żółciowe do dwunastnicy. Następuje wówczas zwiększenie kurczliwości tych przewodów, zwłaszcza pęcherzyka żółciowego, i tym samym przeciwdziałanie zastojowi żółci.
Związki czynne mniszka mają również korzystny, aczkolwiek ograniczony
wpływ na czynność wydzielniczą trzustki, a zatem i na normalizację
całego procesu trawienia. Poza tym mniszek lekarski działa pobudzająco
na wydzielanie soku żołądkowego.
W medycynie naturalnej kwiaty mniszka stosuje się w trakcie leczenia przewlekłych nieżytów gardła i jamy ustnej.
Medycyna naturalna zaleca stosowanie przetworów z mniszka w wielu
schorzeniach powodujących uszkodzenie wątroby i zmniejszenie
wytwarzania żółci, zwłaszcza w stanach rekonwalescencji po wirusowym zapaleniu wątroby, w zastoju żółci w pęcherzyku żółciowym, w zagrożeniu kamicą żółciową i jej początkach. Mniszek jest także stosowany w niedoborze soku żołądkowego.
W problemach trawiennych warto sięgnąć po odwar z korzenia mniszka
lekarskiego.
Aby przygotować odwar z wysuszonych korzeni mniszka
pospolitego należy dwie łyżki rozdrobnionych korzeni zalać pół litra
wrzącej wody i dalej gotować na wolnym ogniu pod przykryciem około 10
minut. Po ostygnięciu przecedzić. Tak przygotowany odwar pije się 2–3 razy
dziennie przed jedzeniem jako środek ułatwiający trawienie, żółciopędny,
a także odtruwający i moczopędny.
Mniszek lekarski wzmacnia odporność
Wywiera korzystny wpływ na czynność fagocytarną białych ciałek krwi, a
przypuszcza się, że pobudza również wytwarzanie interferonu, substancji
o właściwościach przeciwwirusowych. Z tego względu mniszek może być stosowany w ogólnym osłabieniu organizmu u osób starszych i rekonwalescentów oraz w zwiększonej podatności na choroby infekcyjne i wirusowe.
Zawarta w mniszku lekarskim inulina charakteryzuje się niską
kalorycznością (150 kcal/100 g) i delikatną słodkością. Jest ok. 10 razy
mniej słodka niż cukier.
Poza tym inulina może hamować łaknienie i zwiększać uczucie sytości, a
dzięki temu poprawiać kontrolę nad ilością spożywanego jedzenia. Jej
stosowanie niesie bardzo wiele korzyści zdrowotnych, które również mogą
być pomocne w dobie epidemii otyłości.
Mniszek lekarski stosowany zewnętrznie przyśpiesza proces gojenia się uszkodzeń skóry, zwalcza kurzajki i brodawki. Do tego celu stosuje się okłady ze świeżych liści lub z białego soku wydzielanego przez nie w momencie złamania.
https://www.poradnikzdrowie.pl
https://pl.wikipedia.org
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz