Czarny
bez dziki
niegdyś nazywany bzowiną lub hyczką należy do najstarszych ludowych
roślin leczniczych. Nasi przodkowie darzyli czarny bez wielkim szacunkiem,
powierzali mu choroby, nie wolno było go ścinać ani kaleczyć bez powodu bo
groziło to nieszczęściem. Plemiona słowiańskie uważały, że czarny bez chroni
ludzi przed gorączką i febrą, ale tylko wtedy, kiedy kwiaty zostały zerwane na
świętego Jana w południe, a następnie usmażone i zjedzone.
Dziś
wiemy że czarny bez prócz właściwości napotnych, przeciwgorączkowych,
przeciwzapalnych i lekko przeczyszczających ma działanie oczyszczające krew,
wzmacniające, przeciwreumatyczne i regulujące trawienie. Znajduje zastosowanie
w leczeniu wszelkiego rodzaju infekcji, przeziębień, grypy, dnie
moczanowej, alergiach. Surowcem leczniczym są kwiaty bzu czarnego zbierane w
drugiej połowie maja i na początku czerwca, pączki – młode pędy zbierane
wiosną, oraz owoce gdy są dojrzałe w sierpniu i wrześniu. Kwiaty należy zbierać
w słoneczny dzień gdy są suche, suszyć w przewiewnym zacienionym miejscu.
Stare
księgi wymieniają oprócz receptur na wykorzystanie owocu, młodych pędów i
kwiatu czarnego bzu również korzeń i biały rdzeń łodygi, te jednak należy
umiejętnie stosować. Warto teraz nazbierać kwiatów a jak dojrzeją owoce i
przygotować z nich lekarstwa do domowej spiżarni.
Kwiaty
bzu czarnego (Flos Sambuci) i owoce bzu czarnego (Fructus Sambuci) pozyskuje
się zarówno z krzewów rosnących w środowiskach naturalnych, jak i roślin
uprawianych na plantacjach.
Kwiaty
bzu czarnego zbiera się, gdy baldachogrona są rozwinięte w około 80 proc.
Optymalna temperatura suszenia kwiatów bzu czarnego wynosi 30–35 st. C. Owoce
bzu czarnego powinny być zbierane w pełni dojrzałości (zbieramy całe grona).
Początkowo suszy się je w temperaturze 30 st. C, później w 60 st. C. Szypułki
usuwa się dopiero po wysuszeniu.
Kwiaty i
owoce bzu czarnego – właściwości lecznicze
Kwiaty
bzu czarnego zawierają flawonoidy, kwasy organiczne i sole mineralne. Owoce bzu
czarnego są natomiast bogate w cukry, antocyjany, pektyny, witaminy, sole
mineralne i kwasy organiczne. Cała roślina zawiera trujące związki:
sambunigrynę i sambucynę, które są rozkładane w wysokiej temperaturze. Kwiaty i
owoce bzu czarnego wykazują właściwości przeciwgorączkowe, napotne i
moczopędne. Działają skuteczniej od kwiatów lipy. Napary z bzu czarnego zaleca
się stosować przy niewłaściwej przemianie materii, przeziębieniu, grypie,
depresji i dolegliwościach układu krążenia.
Zastosowanie
kwiatów i owoców bzu czarnego w kuchni
Rozdrobnione
kwiaty bzu czarnego można dodawać do naleśników. Całe kwiatostany można smażyć
obtoczone w naleśnikowym cieście. Owoce bzu czarnego najczęściej służą do
przygotowywania soków, syropów, powideł i nalewek. Nie powinno się ich spożywać
na surowo (spowodują zatrucie pokarmowe). Warto wykorzystać także barwierskie
właściwości bzu – stosuje się je do wzmacniania barwy win, soków i kompotów,
przygotowywanych z innych gatunków roślin.
Bez
czarny – naturalny preparat na szkodniki
Wszystkie
części krzewu bzu czarnego mają intensywny, niezbyt przyjemny zapach.
Wydzielają związki, które odstraszają mszyce, krety, nornice i larwy motyli.
Dlatego ziele (młode pędy i kwiaty) jest używane do tworzenia naturalnych
ekologicznych preparatów (gnojówek).
http://sekrety-zdrowia.org
https://pl.wikipedia.org
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz