Dziewanna (Verbascum L.)

Preparaty z dziewanny, jak dowiedziono niszczą wirusy wywołujące grypę typu A, B i FPV. Badania kliniczne przeprowadzone m.in w Polsce, potwierdziły, że napary, syropy i wyciągi z dziewanny skutecznie niszczą bakterie chorobotwórcze także oporne na antybiotyki, w tym gronkowca złocistego, pałeczkę ropy błękitnej, paciorkowca, zjadliwą Klebsiella pneumoniae będąca często źródłem zakażeń szpitalnych oraz Staphylococcus epidermidis i Escherichia coli. Oraz niektóre pasożyty obleńce i tasiemce.

 

Według badaczy z Wydziału Farmaceutycznego, Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego:

Ze względu na potwierdzone działanie farmakologiczne kwiat dziewanny może być wykorzystywany w leczeniu:

nieżytów górnych dróg oddechowych, m.in. objawiających się suchym kaszlem, chrypką, zapalenia błony śluzowej jamy ustnej, przełyku, gardła, krtani, tchawicy, stanów zapalnych oskrzeli i płuc, grypy i przeziębień, dysfunkcji przewodu pokarmowego, m.in. żołądka, trzustki, wątroby i jelit, schorzeń dróg moczowych

Badania naukowe kwiatu dziewanny lub związków z niej wyizolowanych potwierdziły następujące działanie farmakologiczne:

przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe, wykrztuśne, przeciwbólowe, ochraniające wątrobę, wzmacniające układ sercowo-naczyniowy

Po latach masowego stosowania antybiotyków, na które wiele szczepów bakterii wykształciło odporność nauka odkrywa na nowo, to co nasi przodkowie widzieli od wieków.

Z dziewanny sporządzano najprzeróżniejsze medykamenty: herbatki, odwary, maści, intrakty, wyciągi alkoholowe, winka, konfekty, oleje, suchy proszek i inne specyfiki do użytku wewnętrznego, dodawano do kąpieli by złagodzić  reumatyzm i stany zapalne a okładami z dziewanny łagodzono oparzenia, stłuczenia i nerwobóle.

Gdzie rośnie dziewanna, tam bez posagu panna głosi stare polskie przysłowie – a to dlatego, że dziewanna nie ma wygórowanych wymagań do wzrostu. Rośnie na słabych glebach, nawet piaskach, łąkach, polach, skrajach lasów i w ogrodach. Łatwo ją dostrzec i nie sposób pomylić z innym ziołem, jest dostojna i potrafi być wysoka na 2 metry.

To urokliwe, miodem pachnące ziele było dobrze znane Słowianom.  Dziewczyny zbierały jej kwiaty, gotowały z nich wywary i myły włosy.  Być może to jej właśnie zawdzięczały swe słynne słowiańskie pszeniczne warkocze, bo płukanki rozjaśniały sploty i nadawały im złocisty blask, a skórze – zdrowy wygląd i niezwykłą miękkość.

W medycynie ludowej dziewanna była powszechnie stosowana w chorobach dróg oddechowych –  takich jak kaszel, zapalenie oskrzeli, astma –  ma właściwości rozrzedzające flegmę, przeciwzapalne, ściągające i rozluźniające

Kąpiele z dziewanną łagodziły reumatyzm, oparzenia, stany zapalne i chrypkę – działając na skórę zmiękczająco, kojąco i przeciwzapalnie.

Okładami z dziewanny łagodzono oparzenia, stłuczenia i nerwobóle a całkiem niedawno okazało się też, że zawarte w kwiatach składniki niszczą wirus opryszczki, wirusy grypy  A, B oraz wirus ptasiej grypy FPV,  co potwierdziły to badania kliniczne przeprowadzone m.in. w Polsce.

Za działanie lecznicze dziewanny odpowiedzialne są zawarte w niej saponiny, flawonoidy, irydoidy i śluzy.

Wyciągi z dziewanny można zastosować w postaci herbatek, syropów, olejków bądź nalewek.

Kwiaty dziewanny zbiera się w lipcu i sierpniu w godzinach porannych, w pełnym słońcu szybko zamykają się i wysychają. Wyskubane żółte płatki suszy się w przewiewnym miejscu, rozłożone cienką warstwą, zaparzoną z nich herbatkę można popijać jesienią lub zimną z dodatkiem malwy lub tymianku przy infekcjach i kaszlu, jednak skuteczniej działa syrop.

Kwiaty dziewanny zbieramy w lipcu i sierpniu w godzinach porannych, ale nie w pełnym słońcu bo szybko zamykają się i wysychają. Wyskubane żółte płatki suszy się w przewiewnym, miejscu, rozłożone cienką warstwą.

Oto szczegółowa instrukcja dla zielarzy, z przedwojennej książki J.H. Głoga Zioła lecznicze

Zbierać należy same korony kwiatów, wyskubując je z kiosków. Zbioru dokonywać można tylko we dnie słoneczne, w godzinach aby nie było rosy ani rannej, ani wieczornej. Suszyć cieniutkimi warstwami na słońcu, aby proces ten trwał jak najkrócej. Jeżeli suszone są nieodpowiednio i zmienią barwę, nie nadają się do celów leczniczych. Wysuszony dokładnie kwiat chowa się w suchych, mocno zatkanych naczyniach.

Dziewanna - przepisy lecznicze

sekrety-zdrowia.org

https://pl.wikipedia.org